Društveno i estetsko vaspitanje
Narodne igre su jedan od najzastupljenijih oblika narodnog stvaralaštva. Čvrsto su vezane za život naroda pa zato i održavaju njegov duh i njegova shvatanja, te su one prilično objektivna slika tradicije. Upoznajući narodne igre, deca upoznaju i kulturu svog naroda.
Svojim direktnim angažmanom u folkloru deca oplemenjuju svoju duhovnost i svoje emocije. Takođe, postepeno postaju svesna kutlturno-stvaralačke raznovrsnosti sopstvenog naroda. Na taj način temeljno utvrđuju svoju geo-kulturnu pripadnost i razvijaju jako poštovanje prema sopstvenoj tradiciji što sa druge strane doprinosi da budu tolerantni i otvoreni prema tuđim kulturama i običajima.
Kroz školu folklora, koja je pre svega (naročito za najmlađe polaznike) osmišljena kao lepa i korisna zanimacija, deca uče o sebi, o drugima i o svetu koji ih okružuje - ukratko, deca se socijalizuju.
Folklor je pre svega kolektivan fenomen i kao takav podstiče i individualno i grupno kreativno izražavanje te pojačava kako takmičarski duh tako i osećaj pripadnosti grupi:
- uređen odnos između igrača - saradnja
- uređen odnos između izdvojenog igrača i ostalih - suprotstavljanje
- uređen odnos između dve grupe igrača - saradnja i suprotstavljanje
Razvoj psihofizičkih sposobnosti
Motoričku sposobnost je moguće definisati kao sistem kretnih manifestacija kojima čovek zadovoljava svoje potrebe i komunicira sa okolinom. Ona je nerazdvojni deo opštih psihofizičkih sposobnosti.
Narodne igre imaju izuzetan značaj za adekvatan razvoj motoričkih, pa samim tim i psihofizičkih sposobnosti. Putem igre, odnosno sinhronizacijom muzike i pokreta efikasno se unapređuje preciznost, brzina i karakter telesne kretnje. Pritom, sistematični zadaci i pravilna dinamika igračke probe neminovno dovode do poboljšanja koštano-mišićne snage i njene izdržljivosti (kondicije), pravilnog oblikovanja tela, opšte pokretljivosti i ravnoteže - ukratko, dovode do poboljšanja opšteg zdravstveno-higijenskog stanja deteta.
